در هر فرهنگ و منطقه ای بازیهای وجود دارد که نشان دهنده نوع فعالیت و
خلاقیت مردم آن منطقه می باشد، اما متاسفانه با گذشت زمان تغییر کرده و
تبدیل به خاطره هایی زیبا شده اند.
از بازیهای کودکان و نوجوانان بیجاری که به خاطره ها سپرده شده
"وشتران قل قلی" در این بازی تعداد بازکنان 6-20 نفر می باشد همه آنها
در یک خط مستقیم زنجیر وار دست همدیگر را می گیرند و می خوانند: وشتران قل
قلی ، هنه مصری، وشترله کوره آو خوی ؟ له کف دریا ، له کوره له وری ؟ له
سوزه گیا ، له کوره خفی ؟ له کوتان سیا؟ بعدازتمام شدن جملات فوق نفرات اول
و آخر صف فریاد می کشند بکشید تا صف دراز شود آنقدر صف را به طرفین می
کشند که دست یکی از بازیکنان از هم باز شود با جدا شدن آن بازی کن وی از
بازی خارج و بقیه ادامه می دهند.
"قاچان و قم چان"(یه قل دوقل) در این بازی 2 نفر با هم بازی می کنند و
12 عدد سنگ صاف و تخت به اندازه سکه دو ریالی انتخاب می کنند. برای شروع
بازی تر یا خشک می کنند.بازی به این شکل است که تمام سنگها را با دست بر می
دارند و به اندازه نیم متر به هوا پرتاب می کنند در حین برگشت سنگ ها یکی
از بازیکنان یک یا چند تای آنها را با دست از هوا می گیرد سپس برای بر
داشتن سایر سنگ های باقی مانده را سریع به هوا می اندازد و تا زمان برگشت
آن یکی دیگر از سنگهای روی زمین را بر می دارد و سنگ در هوا را هم می گیرد.
این کار را تمام شدن سنگها انجام می دهند و اگر سنگ به هوا پرتاب شده به زمین بخورد نوبت نفر بعدی است.
"قم چان" این بازی با 6 عدد سنگ است و موقع برداشتن سنگ ها از زمین کف
دست به طرف بازیکن مقابل حرکت می کند در راستای این بازی شرط بندی آنها
برای فرد برنده کشیدن نرمه گوش بازنده است تا ده مرتبه.
اما متاسفانه در حال حاضر با ورود بازیهای رایانه ای دیگر جایی برای
بازیهای محلی که محل انس و الفت بچه ها و نوجوانان بود نمانده است.